Ongemerkt gaat de tijd verder tussen alle coronanieuws, coronacijfers en coronagrafieken door. En dan is daar ineens de zomervakantie en klinkt toch aarzelend de vraag: in de gekende dichtbij-bubbel blijven of toch even er tussen uit? Niet evident om in deze (nog steeds) crisisperiode iets te plannen want landen zijn groen, oranje of rood en er zijn maatregelen, richtlijnen, mondkapjes, handgel en afstand bewaren. Spontaan een vlucht boeken naar zomaar ergens is er niet meer bij. Dus op zoek naar een “groen” land (Frankrijk) en een veilige activiteit (wandelen) en een rustige streek en dat wordt het noorden van de Haute-Savoie waar 9 nog authentieke alpendorpjes in de Vallée d’Aulps samen Les Portes du Soleil vormen.
In de periode waarin ik ben gegaan (4 juli t/m 15 juli 2020) amper een toerist te bekennen. Volledig corona-proof dus!
Vertrokken onder een grijze lucht met regen, aangekomen onder een blauwe lucht met zon. De gezellige, omgebouwde alpenschuur wordt de komende 10 dagen een fijne “thuis” met zicht op de Roc d’Enfer, de Pic de la Corne et de Mont-Brion en op de achtergrond, het gekabbel van het bergriviertje de Dranse.
Wandelroute Le tour du Mont-Brion
Le tour de Mont-Brion
Een wandeling die alles samenvat wat deze streek te bieden heeft, is zeker Le tour du Mont-Brion. Niet de gemakkelijkste, wel één van de mooiste! Slechts 9 km lang maar met een stijging van iets meer dan 700 m wordt dit een “circuit difficile” genoemd. Meteen een uitdaging voor de conditie!
Vertrekpunt is de parking in het gehucht Mont d’Evian op het grondgebied van Saint-Jean-D’Aulps. Het blauwe bordje met de P van parking staat er wel. Maar bij gebrek aan een wegwijzer of infobord, is het niet duidelijk waar de route begint. Een vriendelijke alpenboer toont de weg: een smal paadje naast een gele brievenbus. Dat paadje blijkt nadien het einde van de wandeling te zijn. Gevolg: wandeltour van achter naar voor maar de extra lus van anderhalf uur zorgt wel voor spectaculaire uitzichten op de Vallée d’Aulps.
Alpenweiden, bloemen en koeien
Smalle bosweggetjes leiden naar steile bergpaadjes waar een bronnetje voor verfrissing zorgt. De bomen maken plaats voor struiken en in de verte zijn de eerste koeienbellen al te horen. Een heerlijk zicht, zo’n alpenweide in de zon met een kleurdoos aan bloemen: gele gentiaan, witte bergmargrieten, blauwe grasklokjes, roze alpenroosjes … Daartussen staan de stevige, bruine Abondance alpenkoeien die ongestoord verder grazen en zich niks van de wandelaar aantrekken.
Na een flinke klim is daar eindelijk de beloning: de Col de Crève-Coeur op 1715 m met een schitterend uitzicht in de verte op de besneeuwde toppen van de Mont-Blanc. De zeer steile afdaling naar het bergmeertje Damoz les Moulins aan de voet van de Pic de la Corne zorgt voor nog meer geweldige uitzichten. Meer dan de moeite waard dus deze “Tour du Mont-Brion”!
Uitzicht op het bergmeertje Damoz les Moulins
Col de Crève-Coeur
Andere wandelideeën:
- naar Le Cirque du Fer-à-Cheval in Sixt-Fer-à-Cheval (in de buurt van Passy) met zijn watervallen, steile kliffen, eeuwige sneeuw en gletsjers
- vanuit Saint-Jean-D’Aulps naar Le lac de Montriond met een wandeling rond het meer
- in Seytroux Le petit tour des Crêtes over de Col de la Balme met een prachtig zicht op de Roc d’Enfer
- start in Morzine Le tour des Alpages met een stop aan het Lac des Mines d’Or en de geitenboerderij Fréterolles. Proef zeker de heerlijke kaasjes die hier ter plaatse gemaakt worden!
- doe in Chamonix de afdaling van Plan de l’Aiguille via Le Grand Balcon Nord naar Montenvers en de gletsjer Mer de Glace. Beloning: een overdonderend zicht op de Mont-Blanc die hier wel erg dichtbij is
Mer de Glace (gletsjer)
Balcon du Nord
Zijn de kids mee? Ga dan zwemmen net over de grens in het Zwitserse Port-Valais – Aquapark “Le Bouveret”, is een echte aanrader.
Extra tip: bezoek ook eens Thonon-Les-Bains, het kleine kuurstadje aan het “Meer van Genève”, met zijn oud centrum, historische gebouwen en kastelen.
Hoi lieve mensen,
Ik ben Bernadette. Fulltime met vakantie, synoniem voor “op pensioen”. Dat ben ik dus, sinds 1 augustus 2019.
Na een behoorlijk drukke familie- en werkloopbaan, is het nu tijd voor nieuwe ontdekkingen, leuke bezigheden en vooral veel reizen met als belangrijke regel: “alles mag, niets moet”. Die instelling heeft sindsdien gezorgd voor een diep gevoel van ontspannen en beleven.
Wat vorig jaar niets meer was dan een rap gezegd zinnetje tegen de (nu ex-) collega’s – ik schrijf wel een blog over mijn reizen – is sindsdien werkelijkheid geworden.
Op die manier combineer ik meteen 2 van mijn grote hobby’s: schrijven en reizen. Wat begon met boekbesprekingen en spreekbeurten voor de vriendinnetjes vroeger tot kinderverhalen voor de kleinkinderen, is nu dus aangevuld met reisverhalen van landen en steden en onbekende plekjes. Zo kan iedereen meegenieten van al wat dichtbij of veraf aan moois te zien is!
