Dit wordt en is toch even wennen, die vakantie in België (het land waar ik woon). Na een drukke reiszomer, reisherfst en reiswinter van 2019, begint de vroege lente van 2020 met thuisblijven of zoals de algemeen gehoorde quote het zegt, met in ons kot blijven. De geplande uitstappen zijn niet verder geraakt dan het plannen en gestopt bij informatie verzamelen en opzoekwerk.
Er hangt nu op het memobord een tegoedbon voor “reisje naar Rome met de kleindochter” en “wandelvakantie in Slowakije”. Genoeg uitstapjes in Europa in het vooruitzicht. Van de paasvakantie aan de Costa Blanca is de vervaldatum intussen verstreken.
Wereld verkleind tot de achtertuin
Omwille van (of dankzij?) COVID-19 is de wereld verkleind tot de achtertuin en beperkt tot alle bestemmingen die binnen de gemeentegrenzen liggen of met de fiets te bereiken zijn. En laat dit nu net dé ontdekking van de laatste weken zijn. Verrassend wat er om de hoek allemaal te zien en te beleven valt. De bomen waarvan de blaadjes van voorzichtig bleekgroen naar uitbundig ”50 tinten groen” uitgroeien. De struiken die eerst nog dor en nu fuchsiaroze of boterbloemgeel kleuren. De eerste lentebloeiers die voorzichtig komen kijken en de aardbeiplantjes die weer witte bloemetjes krijgen en de belofte van zoete, rode vruchten in zich dragen. Altijd bezig, altijd op weg. Het langzaam opstarten van de natuur gaat vaak ongemerkt voorbij.
Maar niet nu, nu thuisblijven de nieuwe hobby is.
© Bernadette – Stekensevaart
Netwerk van wandel- en fietspaden in België
Aan de andere kant van het tuinpoortje blijkt een netwerk van wandel- en fietspaden te liggen, ongekend en onontdekt. De snelle, meestal getimede, dagelijkse hondenuitlaat-wandeling wordt een ontdekkingstocht langs nieuwe paadjes. Je krijgt eindelijk tijd en oog voor wat er groeit en bloeit in de eigen omgeving. De ene week staan er blauwe boshyacinten en witte daslook, de volgende week een overvloed aan gele boterbloemen en irissen. Tussen de bomen komen ook de varens weer op. Toegegeven, deze zijn niet te vergelijken met de silver fern en zwarte boomvarens in Nieuw-Zeeland, maar onze bosvarens zijn even mooi in hun fijne eenvoud. Overvliegende wilde ganzen, een koppeltje fazanten in het struikgewas en een familie slanke reeën op het bosweggetje. Geen vliegtuigreis is hier voor nodig maar een wandelingetje van een paar honderd meter volstaat. Een zonnige fietstocht – ongepland want zo groot is het hier niet en dus toch kans gezien om de verkeerde richting uit te rijden – leidt langs stiltewegen en gedichtenborden langs de kant van de vaart, overblijfselen van oude bruggen en een watertoren uit de 19e eeuw met een vliegende draak op het dak, plezierbootjes aan aanlegsteigers… dit lijkt het “buitenland” wel!
Moet reizen altijd ver zijn?
Het moet dus niet altijd ver en spannend zijn en ontdekken en genieten kan ook op een paar passen van de voor- of achterdeur. Vakantie in België kan ook heel erg leuk zijn. Want dat hebben de voorbije lockdown coronaweken mij wel geleerd: waardering voor wat er rondom mij is en plezier beleven aan kleine dingen. Deze periode heeft dus ook een positief kantje: de “verplichte” vrije tijd zorgt voor een aangenaam rustpunt in een druk leven met veel verplichtingen en veel moeten. Misschien moeten we met z’n allen dat gevoel koesteren en bijhouden voor wanneer alles weer kan en mag.
Waardering voor wat er rondom mij is en plezier beleven aan kleine dingen
Lees hier nog meer thuisblijfinspiratie tijdens de corona-crisis:
- Travel inspired Tips in eigen land
- Hoe moet je omgaan met hygiëne?
Voor wie nieuwsgierig is naar het wandel- en fietsgebied: Stropersbos Stekene, Moervaart, Stekense Vaart.
Ook een “Vakantie in België” beleefd, stuur ons je verhaal in een gastblog!
Hoi lieve mensen,
Ik ben Bernadette. Fulltime met vakantie, synoniem voor “op pensioen”. Dat ben ik dus, sinds 1 augustus 2019.
Na een behoorlijk drukke familie- en werkloopbaan, is het nu tijd voor nieuwe ontdekkingen, leuke bezigheden en vooral veel reizen met als belangrijke regel: “alles mag, niets moet”. Die instelling heeft sindsdien gezorgd voor een diep gevoel van ontspannen en beleven.
Wat vorig jaar niets meer was dan een rap gezegd zinnetje tegen de (nu ex-) collega’s – ik schrijf wel een blog over mijn reizen – is sindsdien werkelijkheid geworden.
Op die manier combineer ik meteen 2 van mijn grote hobby’s: schrijven en reizen. Wat begon met boekbesprekingen en spreekbeurten voor de vriendinnetjes vroeger tot kinderverhalen voor de kleinkinderen, is nu dus aangevuld met reisverhalen van landen en steden en onbekende plekjes. Zo kan iedereen meegenieten van al wat dichtbij of veraf aan moois te zien is!
