Uppsala is als het Leiden van Zweden: een wat kleinere, culturele universiteitsstad. Ik voel me ook hetzelfde over Uppsala als over Leiden: objectief gezien is het een mooie stad, maar ik kan me er niet aan binden. Wel zou ik beide steden aanraden voor interrailers al is dat vrij dubbel.
∑ Gamla Uppsala
De reden dat ik naar Uppsala wilde is omdat ik terug wilde naar Gamla Uppsala. Vorig jaar wilde ik daar ook al heen, maar toen had ik helaas te weinig tijd.
Deze plaats heette ooit gewoon Uppsala, totdat men besloot het bisdom naar het huidige Uppsala te verplaatsen. Het oude Uppsala kreeg toen het voorzetsel ‘gamla,’ wat letterlijk ‘oud’ betekent.
In Gamla Uppsala liggen een vikingmuseum, een nagebouwd dorpje uit de negentiende eeuw, een kerk en drie grafheuvels. Vooral het vikingmuseum is de moeite waard en je kan hier, na één keer betalen, het hele jaar door heen.
Gamla Uppsala is volgens de legende de laatste plek in Zweden die gekerstend werd. De inwoners zouden pelgrims ophangen aan bomen. Hoeveel hiervan waar is, is onbekend. Wel weten we dat Gamla Uppsala lang een belangrijke religieuze en politieke hub was.
∑ Linnaeus route
Het museum geeft uitgebreide informatie over de middeleeuwse stad en is kindvriendelijk zonder saai te worden voor volwassenen. Er worden rondleidingen georganiseerd naar de grafheuvels en door de musea zelf. Bovendien, als je heel lief je Leidsche (of andere) studentenkaart laat zien, mag je er met korting in.
Langs het museum loopt één van de Linnaeus routes. Linnaeus is een beroemde, doch omstreden Zweedse bioloog, bekend vanwege zijn taxonomisch systeem. Tegenwoordig zijn er acht wandelroutes die zijn naam dragen en door ecologisch belangrijke gebieden van Zweden lopen. Ik heb de ‘Gamla Uppsala’ route gelopen van de oude stad tot aan de huidige stad, waar hij eindigt bij de Botanische Tuin.
∑ Uppsala centrum
Uppsala is de lelijkste mooie stad die ik ooit gezien heb. Het centrum heeft een paar hele mooie gebouwen, waaronder de dom, de universiteitsgebouwen en het paleis. Er zijn veel parkjes en zijstraatjes en een paar met bloemen overgroeide bruggetjes over de rivier.
Daarbuiten is het daarentegen allemaal beton. Ik was tijdens een vorige trip al eventjes in de stad en verbaasde me er toen over dat anderen het een mooie stad vonden. In het centrum was ik toen niet gekomen, dus naar mijn weten was Uppsala een grauwe stad. Er zijn leuke dingen te doen en mooie boutiques en barretjes, maar het blijft aan de buitenkant een grijs vlak.
∑ Barbie
Mijn dagje hier viel samen met de voorpremière van de Barbiefilm in Zweden. Hier ben ik heen geweest, in een roze topje dat ik op de rommelmarkt in Odense gekocht had.
De film is een feestje. Iedereen ging in het roze, er stonden hokjes om foto’s te maken en er was speciale korting op drinken en snacks.
Sowieso kan ik aanraden om op een langzame nacht een keer naar de bios te gaan in het buitenland, vooral in landen waar ze, net als in Nederland en Zweden, films in het Engels draaien. Het is een bepaalde ervaring om, na de film, een donkere, bekende-maar-toch-onbekende stad in te lopen.
Uppsala is klein maar toch een aanrader, al zou ik er niet meer naar terug gaan. Veel andere mensen hebben er een geweldige ervaring gehad, waaronder het meisje waarmee ik een kamer deelde. Met haar heb ik in Karlstad, wat mijn vorige stop was, ook een kamer gedeeld.
Een aflevering gemist van “Roos interrailt”? Je vindt alle trips en avonturen verzameld op deze pagina: de blogs van Roos.
Roos van der Velden (2003) is student film- en literatuurwetenschappen, part time serveerster en (nu nog) hobbyschrijver. Onder andere heeft zij al korte verhalen en commerciële teksten in zowel Engels en Nederlands gepubliceerd. Op Ik Wil Reizen schrijft zij over de metaforische en de echte hoogte- en dieptepunten van op reis zijn, een van haar favoriete bezigheden. Oh, ja, en dan moet ze bovenop alles ook nog ademhalen.
