De COVID-19-pandemie zette de wereld op zijn kop. Hoe je er ook in stond, ik denk dat voor iedereen de gezondheid vooropstond en -staat. Fanatieke reizigers moesten na de eerste paniek even schakelen, maar vonden toch wel weer mogelijkheden om eropuit te trekken, dat soms verrassende reisjes tot stand bracht. Zo kwam ik tot een buitengewoon bezoek aan de Biesbosch, namelijk met een blokhutboot! Een vaarbewijs is niet nodig, gezond verstand wel.
Schip Ahoy
In Waspik ligt de rustieke blokhut klaar voor vertrek, een hybride vaartuig dat voornamelijk in de stille elektrische stand gebruikt wordt. Samen met een volle boodschappentas, mijn rugzak en mijn man ga ik aan boord.
Na thuis de instructievideo te hebben bekeken, volgt er wat laatste uitleg over de getijden, kaartlezen, spudpalen en de powerknop die de dieselmotor aanzwengelt. Deze motor weet de maximaal vijf kilometer per uur te verdubbelen zolang je niet tegen de stroom in vaart.
De Amer over in een blokhutboot
In slow motion vaart de blokhut richting de Bergsche Maas/Amer om aan de overkant de Biesbosch in te gaan. Ik maak me zorgen over de snelheid of eigenlijk de traagheid. Niet dat ik als een snelheidsduivel door de Biesbosch wil scheuren, maar om de drukbevaren Amer over te steken lijkt het mij toch wel veilig om enigszins vaart te maken.
De Kerkvaart en het Oude Maasje geven je tijd om te wennen voordat de grote oversteek gemaakt wordt. Wanneer er geen vaartuigen meer naderen, stuurt mijn man relaxed ons huis in de powerstand naar de overkant en vaart hij aan de stuurboordzijde een stukje met de grote jongens op. De blokhut heeft bekijks. De binnenvaartschippers lijken het grappig te vinden, ze zwaaien enthousiast. De oversteekstress laat ik snel achter me en zwaai vrolijk terug.
Alles aan boord, compact en compleet
Tussen de binnenvaartschepen voelde ik me klein, toch is het geheel zo’n 8,5 meter lang. De blokhut is compact met alles erop en eraan: bedden, tafel, banken, keukentje, toilet en verwarming. Op het voordek zit het stuur en op het achterdek ligt een kajak en vind je de warme douche. Dit is trouwens de enige plek met warm water.
Wanneer je de boot met spudpalen verankert, moet je goed op de getijden letten. Een stel stoere visvrienden hebben dit advies in de wind geslagen en liggen zo vast als een huis. Een poging om ze los te trekken geeft veel lol, maar faalt. Ik check de getijden, meld dat het water opkomend is en ze over zo’n twee uurtjes vanzelf weer loskomen. Ik ben in een dag al een ervaren bootsvrouw geworden.
Vogels en beesten
Het is oktober met een oktoberweertje, bewolkt en soms regen. Dat heeft ook voordelen, het is extra rustig. Het trage varen vertraagt ook mijn tempo, het werkt echt heel onthaastend.
In dit walhalla voor vogels signaleer ik, als niet-vogelaar, veelvuldig meerkoetjes, futen, zwanen en reigers. Tevens zie ik buizerds (mijn conclusie na googelen) en de zelden-stil-zittende-en-daardoor-niet-te-fotograferen ijsvogels. Koeien en reetjes grazen en begroeten ongestoord vanaf de wal.
Kajakken in de Biesbosch
Het tumult komt dezer dagen van het kajaktochtje. Bij het instappen is er een gevalletje evenwichtsverlies dat eindigt met een duikeling te water. Omkleden en nog een keer proberen is de remedie.
Al kajakkend in de smalle kreken speur ik naar bevers. Ik zie afgeknabbelde takken, glijbaanpaadjes en een burcht. Of was dat gewoon een door de stroming gevormd hoopje takken? Helaas, het blijft bij beversporen. De voornamelijk in de avond actieve bever laat zich niet zien.
Vrijheid en variatie
Gedurende de week passeren vele facetten van het leven op een boot de revue. Een kampvuurtje maken op het strand of de benen strekken op plekken die voor bootlozen niet te bereiken zijn. Ook naar een dorpje varen voor een restaurantje of voor een vergeten boodschap, behoort tot de mogelijkheden.
Ik vond het varen zalig, om vervolgens wanneer de schemer valt jezelf middels de spudpalen ergens te verankeren, en de andere ochtend wakker te worden bij het opkomen van de zon met de rustgevende geluiden van de natuur in de Biesbosch.
Wat kan het leven simpel en heerlijk zijn.
Meer inspiratie voor uitstapjes ‘dicht bij huis’ vind je op de deze pagina.
Een Rotterdamse die op Scheveningen woont. Het vakantiegevoel is hier nooit ver weg, maar ik ga er ook graag op uit. Na bijna zo’n honderd landen te hebben bezocht, is er nog steeds geen onbetwistbare favoriet. Een goed excuus om te blijven ontdekken. De overweldigende natuur of overvolle steden, reizen is altijd heerlijk. Je hoeft niet ver, mensen ontmoeten in een interessante omgeving, dat is waar het voor mij om draait.
