Omdat ik Stockholm vorig jaar al bezocht heb, ben ik er slechts een avond en een ochtend gebleven. Ondanks dat ik er maar kort was, kan ik nu met zekerheid zeggen dat dit een van mijn favoriete steden is.
Δ Zweedse treinen
Na de stress die Deutsche Bahn met zich meebrengt, was ik blij om in een Zweedse trein te zitten. Deze rijden – nu niet schrikken- meestal op tijd.
Dat gezegd, heb ik onderweg naar Stockholm flink gedonder gehad met de trein vanuit Malmö. Deze werd eerst ontzettend lang voorbereid. Nadat hij eigenlijk weg had gemoeten, konden we er eindelijk in, alleen maar om na tien minuten zitten te horen te krijgen dat het toestel kapot was en we allemaal naar een andere trein moesten. Na nog twintig minuten gewacht te hebben, was hij eindelijk onderweg.
Maar meestal zijn de Zweedse treinen heel goed. Het interieur is modern en ook op de bistro’s aan boord en de wifi is niks aan te merken.
Δ City Backpackers Hostel
Ik zat in Stockholm in het City Backpackers Hostel. In dit hostel hebben ze elke dag gratis pasta in de keuken. Ik zeg dit zodat potentiële reizigers dit alvast weten, want ik had in de trein al gegeten en kon er geen gebruik van maken, wat toch een beetje jammer was.
De lobbies van dit hostel waren zo stil dat het bijna ongemakkelijk was, maar de kamers waren erg gezellig. Ik vond een meisje dat, net als ik, een dag later naar Uppsala zou gaan. Instagram uitgewisseld, afspraak gemaakt … ik heb het al eens eerder gezegd: zo simpel kan het hostelleven zijn.
Δ Uitzichtpunt
Die avond heb ik een wandeling door de stad gemaakt en belandde ik in Gamla Stan, of ‘oude stad.’ Vanaf het punt van dit eiland zag ik een gebouw op een verhoging, in de wijk Södermalm. Ik besloot te gaan kijken of er daar een stuk straat was waarvan ik het uitzicht kon zien.
Het antwoord is dat ze een hele vlonder hebben gebouwd waarvan je het uitzicht kan zien. Deze vlonder loopt langs de huizen van het noordelijkste puntje van Södermalm. Als je uit Gamla Stan komt, moet je direct naar rechts en vervolgens rechtdoor. Ik durf met zekerheid te zeggen dat je het mooiste uitzicht van Stockholm te zien krijgt.
Δ Stamkroeg
Toen ik vorig jaar in Stockholm was, heb ik de tijd van mijn leven gehad in Sjätte Tunnan, een kroeg in Gamla Stan. In een opwelling besloot ik terug te gaan, snel een colaatje te drinken en terug te gaan naar het hostel.
Na binnenkomst werd ik echter aangesproken door een vaste klant die, zodra ik zei dat ik uit Nederland kwam, een verhaal begon over hoe erg hij bitterballen miste uit de tijd dat hij in Nederland gewoond heeft. Daarna kwam er een stel binnen met wie ik begon te praten over films en boeken. Vervolgens was mijn tweede cola nog maar de helft van de prijs en kreeg ik gratis wat te eten. Het ‘ene colaatje’ was drie cola’s verder en half één ‘s nachts geworden toen ik daadwerkelijk terug naar het hostel ging. Gelukkig is Stockholm, zelfs voor een vrouw alleen, een hele veilige stad.
Toen vervolgens, tijdens de introductieweek, een nieuwe student aan me vroeg wat mijn favoriete kroeg was, moest ik moeite doen om nog aan iets in Leiden te denken, omdat mijn daadwerkelijke favoriete kroeg jammer genoeg in Stockholm ligt.
Na deze uitspatting ben ik gaan slapen. Volgende stop: Uppsala, waar ik al een jaar heen wil.
Roos van der Velden (2003) is student film- en literatuurwetenschappen, part time serveerster en (nu nog) hobbyschrijver. Onder andere heeft zij al korte verhalen en commerciële teksten in zowel Engels en Nederlands gepubliceerd. Op Ik Wil Reizen schrijft zij over de metaforische en de echte hoogte- en dieptepunten van op reis zijn, een van haar favoriete bezigheden. Oh, ja, en dan moet ze bovenop alles ook nog ademhalen.
