Las Vegas, de stad waar alles kan (als je 21 bent)
Op mijn reis door West-Amerika mochten Las Vegas en de Death Valley natuurlijk niet ontbreken. Sterker nog, ik vierde mijn 18e verjaardag in Las Vegas. Al zat proosten en een gokje wagen er niet in (want alcohol en gokken mogen natuurlijk pas vanaf 21 jaar), ik heb me er geen moment verveeld! Je kan het zo gek niet bedenken of het kan in Vegas.
Via de Grand Canyon en Zion National Park reden we, vanuit noordoostelijke richting, naar Las Vegas. Dat is een indrukwekkende route. Al rijdend wordt het Ziongebergte steeds vlakker en na de laatste, afgevlakte bergpas doemt er een oase in de verte op. Links, uitzicht op de Colorado River en Hoover Dam (inclusief een file toeristen). Recht vooruit verrijzen hoteltoppen uit het zand.
Het kan niet missen: dat is Las Vegas.
We hadden drie dagen de tijd in Las Vegas en dat is zeker niet te veel. Alleen al met een sightseeing van de Strip en de bekende hotels kan je enkele dagen vullen. Of beter gezegd: enkele nachten vullen. Las Vegas komt pas eind van de dag tot leven, als het donker is en de temperatuur gezakt. Alleen toeristen zijn zo gek om midden op de dag de Strip te verkennen. Al is het net te doen als je om de paar minuten even in de airco van een hotel schuilt. En je frisdrank gratis blijft ‘refillen’ bij de fastfoodrestaurants.
De MGM Grand
De hotels aan de Strip zijn naast prijzig ook overdreven groot. Ze zijn voorzien van casino’s, restaurants, winkelcentra en ander entertainment. Echter spannen de MGM (Metro-Goldwyn-Mayer) Grand, waar wij verbleven, en de Venetian de kroon. De MGM droeg tot 2006 de titel van grootste hotel ter wereld, maar is inmiddels ingehaald door de Venetian (7117 kamers) en het First World Hotel (Maleisië, 7351 kamers). De MGM telt op dit moment 6852 kamers over een oppervlakte van 15,9 hectare [1].
Je kunt je van deze getallen haast geen voorstelling maken als je er niet bent geweest, maar om je een idee te geven: het duurde drie kwartier voor we van de hotelentree in onze kamer aankwamen. Dit was zonder tussenstops, maar met gebruik van de ‘loopbanden’, zoals op luchthavens, om de afstand te overbruggen!
Tot slot is de mascotte van MGM noemenswaardig. Dit is namelijk een leeuw, omdat die brullend te zien was in het voorfilmpje van de MGM-films. Toen wij er verbleven, werden er zelfs nog echte leeuwen in het hotel gehouden. Hun verblijf was niet zo groot als je verwacht van zo’n enorm hotel en dit is nu al enkele jaren gesloten. De leeuwen wonen nu hopelijk weer met meer ruimte op de ranch van de eigenaar.
Struinen op de Strip
Ieder hotel op of rondom de Strip is uniek door zijn thema en op zichzelf al indrukwekkend, maar dit zijn mijn favorieten in willekeurige volgorde:
- Caesars Palace: Oud-Griekenland met grote zuilen, fonteinen en trappen
- Luxor: de nagebouwde piramide
- The Bellagio: bekend om zijn fonteinshows
- The Venetian: een nagebouwd Venetië, inclusief paleis en gondels
- New York New York: de stad in het klein en heeft een eigen achtbaan
- The Strat: hoogste hotel met, voor de durfallen, attracties in de top
- Paris Hotel: omdat het altijd leuk is op de foto te gaan met de Eifeltoren, ook 8000 km van Parijs
Death Valley: de voorverwarmde oven
Na drie dagen in het bruisende Las Vegas, namen we afscheid en werden we met open armen ontvangen door de grote, warme leegte van Death Valley National Park. Deze zomer heeft de Death Valley het nieuws gehaald door een hittegolf. Er werd een temperatuur van 54,4 graden Celsius gemeten. Deze temperatuur is fors, maar het is zeker niet de heetste plaats op aarde. Dat record is voor de Dasht-e Lut woestijn in Iran met 70,7 (!) graden [2]. Over de Dasht-e Lut kan ik niet meepraten, maar wat de Death Valley betreft: dat voelt zo ongeveer als een (zeer grote) voorverwarmde oven instappen. Best wel warm dus!
Voor je op pad gaat, zijn drie vragen daarom heel belangrijk:
1) Heb je genoeg brandstof? De borden langs de weg met ‘check your fuel, next service 200 km’ wil je liever niet negeren.
2) Heb je genoeg water? Twee liter per persoon wordt aangeraden!
en 3) Heeft je auto een (werkende) airco?
Eitje bakken op de motorkap
Aan deze vragen had ik nog een vierde toegevoegd: hebben we de eieren? Want in de Death Valley kan je een ei bakken op de motorkap, toch? De millennials onder ons (en hun ouders) zullen dit misschien nog herkennen uit Bassie en Adriaan: het bekende duo krijgt autopech in de Death Valley en Bassie bakt, tijdens het wachten op hulp, een eitje op de motorkap.
En dus had ik mijn moeder zo ver gekregen om voor vertrek nog snel een doos eieren te halen. We stopten na een paar uur in de middle of nowhere en voelden aan de motorkap: goed heet. Dat moest lukken dus. Ik pakte een ei, tikte het doormidden en … het ei bakte niet.
Misschien was onze witte ‘van’ toch niet heet genoeg. Of zijn we door Bassie voor de gek gehouden. Hoe dan ook: deze kon ik niet van mijn bucketlist strepen. Maar de Death Valley zijn wij wél zonder pech weer uitgereden.
Lieve lezer, wil je na Las Vegas & Death Valley nog meer lezen over mijn reis door West-Amerika? Mis dan mijn volgende blogs niet waarin ik je meeneem naar o.a. San Francisco, Los Angeles, Hollywood en andere boeiende plekken.
Nog meer tips over de Verenigde Staten vind je op deze pagina.
Bronnen:
[1] https://www.worldatlas.com/articles/largest-hotel-locations-in-the-world.html
[2]://www.quest.nl/natuur/geografie/a25455437/heetste-plekken-op-aarde/https://www.scientias.nl/temperatuur-van-meer-dan-54-graden-celsius-gemeten-in-death-valley/
Hoi! Ik ben Rosalie, 29 jaar en woon in Brabant. Ik heb Sociale Geografie & Planologie gestudeerd, omdat ik geïnteresseerd ben in landen (of regio’s) en culturen, het ‘waar?’ en ‘waarom daar?’. Tijdens mijn studie heb ik meerdere mooie (studie-)reizen gemaakt in Europa. Daarnaast kom ik uit een reislustig gezin, waardoor ik ook al verdere reizen heb mogen maken, van Amerika tot Azië. Die mooie oude en nieuwe belevenissen wil ik graag delen en hopelijk kan ik je ermee inspireren! Leuk weetje: ik spaar sleutelhangers van alle landen waar ik kom – ondertussen zo’n 35!