Ken jij het moment dat je denkt: … en nu moet ik voor mijn droom gaan?
Misschien ga jij het dan ook doen of stel je het toch nog even uit. Dat laatste, het uitstellen, heb ik zelf ongeveer zo’n tien jaar gedaan. Tien jaar lang stond deze droom meer op de achtergrond. De droom van het vrije bestaan. De droom om in vrijheid te leven. Vrijheid staat voor mij dat ik kan gaan en staan waar ik wil, verschillende culturen leer kennen en mooie omgevingen mag ontdekken. Ik denk dat je hieruit wel kunt opmaken dat ik een romanticus ben. Jaren terug zat ik al in mijn studentenkamertje te fantaseren over het ‘vrije bestaan’. Samen met mijn toekomstige man en misschien zelfs wel samen met onze baby, zouden wij in een camperbusje de wereld over reizen.
Hoe dit verlangen is ontstaan, weet ik niet precies. Ik heb altijd al van reizen gehouden en als kind was ik op een ietwat vreemde manier erg bezig met zwervers. Als ik ergens liep wat mij een geschikte plaats leek voor een zwerver om te slapen, benoemde ik dit altijd. Het is geen onrust wat ik voel. Ik voel me prettig in Nederland en heb met heel veel plezier in de stad gewoond. Veel kunst en cultuur om mij heen, veel mooie musea maar weinig groen.
Nu lijkt de natuur mij echt te roepen.
Het droomproces
Hierop terugkijkend, is dat echt een proces voor mij geweest. Jarenlang was dit namelijk het idee, om samen met iemand de wereld over te reizen. Altijd was de overtuiging aanwezig in mijn hoofd, deze droom alleen te kunnen realiseren samen met een partner. Ongeveer vijf/zes jaar geleden ben ik begonnen dit ook aan te geven bij een eerste date.
Mijn plan stond en staat niet vast. Ik wil mij graag laten inspireren. Wanneer ik dit samen met iemand zou gaan doen, is er ook ruimte voor andere ideeën. Zo heb ik er altijd ingestaan. Wel gaf ik aan, graag samen een avontuur te willen beleven. Zo begon er een prille liefde vol dromen, ook om samen te gaan reizen. Ik weet nog dat hij niet heel lang daarna jarig was en ik hem een wereldreisboek gaf, wat enthousiast werd ontvangen. Zo gingen de jaren voorbij. Zijn enthousiasme werd steeds minder en bleek vooral uit verliefdheid te zijn ontstaan. Dit kan ik hem niet kwalijk nemen. Want zeg nou zelf, ik ben hier natuurlijk de uitzondering in.
De meeste mensen willen gewoon zekerheid en in een fijn huisje wonen. Dat ben ik toen ook gaan proberen. De droom, die steeds meer weggeblazen leek te worden, zorgde ervoor dat ik een leven ging leiden dat voor mij te weinig uitdaging bood. Althans voor nu nog. Ik wil mij graag laten inspireren en per dag leven. Het vrije bestaan is wat ik wil. Wat ik over een paar weken, maanden, jaren wil of doe is voor later. Die behoefte bleek mijn vriend achteraf minder te hebben. Nu is het al dik 2 jaar uit.
En Actie!
Vorig jaar, een jaar na de relatiebreuk en nog net voordat corona uitbrak, voelde ik mij sterk genoeg om terug te gaan naar mijn originele plan. Ik besefte dat ik iets onmogelijks vroeg van de ander om ook deze wens te hebben. Op dit moment begeven wij ons immers op een heel ander pad. Ik woon in de stad. Hier wonen mensen die in de stad willen wonen. Ik moet het zelf gaan doen.
Dit is het moment om het pad op te gaan waar ik graag heen wil!
Bus gekocht!
Het is nu maart 2021. Ik heb afgelopen oktober mijn bus gekocht. Ik ben deze nu aan het opknappen. Geen gemakkelijk klus, vooral omdat ik dit plan alleen uitvoer. Ik ben dus de enige die de drijfveer heeft om dit project aan te pakken. Er zijn wel mensen om mij heen die af en toe hulp aanbieden en voor sommige klussen huur ik iemand in. Omdat ik nu luister naar mijn droom, weet ik dat ik mij op het juiste pad bevind. Het maakt gek genoeg voor mij niet uit hoe het uitpakt. Of ik nu maar 1 week, 1 maand, 1 jaar of jaren wegblijf. Het gaat er bij mij om dat ik het uitprobeer.
Doordat ik het uitprobeer, luister ik dus naar mijn hart en is het voor mij nu al geslaagd.
Voordat ik deze droom, de droom van het vrije bestaan, ging uitwerken, had ik het plan nog niet helemaal helder. Zo ook niet hoe ik geld zou gaan verdienen. De afgelopen periode heb ik zoals vele anderen, heel vaak online moeten werken door corona. Ik ben dramatherapeut van beroep en dat vak zou eerder niet snel online worden gegeven. Omdat ik toch heb gemerkt dat hier wel veel behoefte aan is, heb ik mijn focus gezet op het online behandelen. Dit gaat voornamelijk om trainingen en workshops met als onderwerp ‘egoversterking’. Op dit moment ben ik volop bezig dit goed op te zetten en kan ik dus tijdens mijn reis blijven werken. Het betekent ook dat ik dus al twee vinkjes kan zetten bij de benodigdheden voor het realiseren van mijn reis. Camper ✓ Financiën ✓
Een reismaatje
Nu is er nog iets waar ik een vinkje achter kan zetten. En dat duidt dan gelijk ook op de titel van deze blog: ‘Waar ben ik aan begonnen …’ Het zit zo: nu ik alleen ben, wou ik alsnog heel graag een reismaatje. Een trouwe vriend. Raad je het al waar ik het over heb? Jazeker … een hond!
Ik heb dit plan al een tijdje en plots kwam dit wat sneller op mijn pad dan gepland. Sinds 4 weken heb ik een pup. Loet is zijn naam. Hij is lief en super ondeugend. Ook zie ik een goede waakhond in hem. Alleen nu ik nog niet op reis ben, denk ik de afgelopen dagen regelmatig: ‘Waar ben ik aan begonnen.’ Een pup in je eentje is wel wat andere koek dan samen met zijn tweeën of in een gezin. Nu loop ik zelf zo’n zes keer met hem buiten, dus je kunt je voorstellen dat ik langzaam steeds meer in topconditie raak en wij straks met gemak een berg kunnen beklimmen.
Al met al drukke tijden voor mij. Een bus die nog niet af is, een eigen bedrijf en een pup.
Toch weet ik dat ik mij op het juiste pad bevind. Ik luister naar mijn hart.
Mijn droom blijft niet in mijn hoofd hangen maar ik probeer het daadwerkelijk uit.
De aankomende tijd zal ik op deze site mijn voorbereidingen op mijn reis in een blog vastzetten. En zodra de mogelijkheid er is om werkelijk aan mijn avontuur en het vrije bestaan te beginnen, is dit natuurlijk ook te volgen op deze site!
En tot die tijd, kun jij voor jezelf misschien wel de vraag stellen: welke uitgestelde droom blijft bij jou telkens terugkomen?
Wie wil net als Lieke op wereldreis vertrekken en wie heeft heel wat praktische tips verzameld voor de vertrekkende wereldreiziger? Stuur je plannen, je dromen en je tips naar Ik wil Reizen via contact of een gastblog!
Mijn naam is Lieke, 33 jaar en woon nu nog in Amsterdam.
Ik heb altijd enorm veel van reizen gehouden maar ontdekte dit eigenlijk pas echt toen ik tien jaar
geleden voor de eerste keer met mijn backpack op pad ging.
De verschillende culturen die je ontmoet, de prachtige plekken die je ontdekt en het niet plannen
van je volgende stap, geeft mij het gevoel van ultieme vrijheid.
Sindsdien is het reizen in mijn bloed gekropen. Ik heb een aantal mooie reizen gemaakt. Op veel
plekken ben ik langer gebleven zodat ik echt even kon leven als een local. Dat is mijn favoriet. Ik
leer van andere culturen en leer vanuit een ander perspectief te kijken.
Hierdoor ben ik ook gaan inzien dat een cultuur deel uitmaakt van wie je bent. Daardoor zal ik ook
altijd een verbinding houden met Nederland. Los van vrienden en familie, die natuurlijk in
Nederland wonen, is het ook een deel van mijn identiteit. Voor nu kan het alle kanten op. Het kan
zijn dat ik straks een boerderijtje in Nederland koop maar het kan ook zo zijn dat dit in Portugal is.
