Ik was met mijn vader een midweek in Düsseldorf (wat een leuke, maar ook een nogal lelijke Duitse stad is) toen hij zich herinnerde dat hij ooit in de plaats Neanderthal geweest was. Omdat dit met de S-bahn maar vijftien minuten van Düsseldorf af lag en we allebei dringend iets anders dan grijze gebouwen wilden zien, besloten we daarheen te gaan.
Het dal van Joachim Neander
Het Neanderthal was ooit een kalksteenvallei, gevormd door de rivier de Düssel. Letterlijk vertaald betekent ‘Neanderthal’ het ‘Neander dal,’ ofwel het dal van Neander. Het heeft deze naam gekregen van Joachim Neander, een pastoor en dichter die een tijdje in de buurt van Düsseldorf gewoond heeft. Er wordt gezegd dat hij veel inspiratie uit het idyllische dal haalde.
In de achttiende eeuw was het Neanderthal een geliefd vakantieoord. Helaas begon men in de negentiende eeuw met het afgraven van het kalksteen, waardoor de vallei een drastisch ander uiterlijk kreeg. Door deze afgravingen hebben we wel de eerste resten van de neanderthalers gevonden.
De oude neanderthaler
De neanderthaler was een mensachtige soort die ruim 28.000 jaar geleden uitgestorven is. De beenderen van deze soort zijn voor het eerst per toeval ontdekt in 1856.
Tegenwoordig staat er op de plek, waar ooit gegraven werd, een groot modern museum dat gaat over deze vroege mensensoort, het dal en de evolutie van de mens in het algemeen. Het museum heeft de vorm van een tijdlijn: geen gescheiden verdiepingen hier maar gangpaden die zich in een ovaalvorm omhoog slingeren.
Het museum is makkelijk te vinden vanaf zowel S-Bahn station Hochdal als S-Bahn station Neaderthal. Als je gaat lopen vanaf de stations naar het museum, let dan niet op google maps. Volg simpelweg de bordjes. In plaats van een wandeling van vijfentwintig minuten, is het er dan een van vijf.
De omgeving van de neanderthalers
Rondom het museum houdt de tentoonstelling nog niet op. Naast een café met een grote kinderspeelplaats zijn er wandelroutes uitgezet, met voor de kleintjes een speurtocht. Ondanks dat de vallei niet meer dezelfde idylle heeft als voor het industriële tijdperk, is het nog steeds een mooi gebied om te wandelen, met veel heuvels, een bosrijke omgeving en een wild stromende Düssel.
Uitkijktoren op grondniveau
Er is ook een kort wandelpad richting een uitkijktoren op de oude archeologische site. Op het hoogste niveau van de uitkijktoren liggen plastic kopieën van de beenderen, precies op de plek waar ze voor het eerst gevonden zijn (wat toch zo’n twintig meter boven de grond is). Als je naar de toren toe loopt, kijk dan even omhoog; dan zie je dat het dak van de toren de vorm heeft van het schedeldak van de eerste gevonden neanderthaler.
De uitkijktoren, het park en de rest van het museum zijn grotendeels rolstoelvriendelijk, kindvriendelijk en goed bereikbaar met de auto.
De nieuwe neanderthaler
Het Neanderthal is geschikt voor een daguitstap, maar niet om lang te verblijven. Hiervoor kan je beter in Wuppertal en het beste in Düsseldorf zijn. Overigens liggen al deze plaatsjes ook zo dicht bij elkaar dat je met de S-Bahn makkelijk heen-en-weer kan hoppen, waar je ook zit. En als je dan een Wuppertal bent: ga een keertje met de Schwebebahn. Bedank me later!
Reisinspiratie, leuke bestemmingen en handige tips voor een kort of lang verblijf in Duitsland vind je in de blogs op deze pagina!
Roos van der Velden (2003) is student film- en literatuurwetenschappen, part time serveerster en (nu nog) hobbyschrijver. Onder andere heeft zij al korte verhalen en commerciële teksten in zowel Engels en Nederlands gepubliceerd. Op Ik Wil Reizen schrijft zij over de metaforische en de echte hoogte- en dieptepunten van op reis zijn, een van haar favoriete bezigheden. Oh, ja, en dan moet ze bovenop alles ook nog ademhalen.
