Mijn bezoek aan Noord-India – dat je kan lezen in deel 1 en deel 2 van mijn blog ‘India | Love it or hate it’ – heb ik gecombineerd met Nepal (ook wel ‘het dak van de wereld’ genoemd) en dat vond ik een hele mooie combinatie (twee weken India, één week Nepal). Bij het grensplaatsje Sunauli kun je letterlijk van India zo Nepal instappen en vice versa.
De grote poorten met de tekst ‘Indian border ends’ en ‘Welcome in Nepal’ leveren leuke vakantiekiekjes op.
De kleine broer van India
Na onze drukke, chaotische weken in India voelt Nepal als een verademing. Ik zou het land omschrijven als de kleine broer van India. Het eerste verschil valt al gauw op na de grens: het is rustiger op straat! Daar hebben de borden met ‘verboden te claxonneren’ ongetwijfeld iets mee te maken.
Geboorteplaats van Boeddha
De vrolijke gebedsvlaggetjes onderweg hinten al naar het tweede verschil: naast het hindoeïsme speelt het boeddhisme in Nepal een belangrijke rol. Dat is niet gek, gezien in Nepal de geboorteplaats van de Boeddha te vinden is. In de Maya Devi-tempel in Lumbini kun je de exacte plaats bezoeken. Al is ‘exact’ hier wel een ruim begrip, want het is wel al zo’n 2500 jaar geleden.
Denk aan DEET
In Nepal zijn DEET, een klamboe en een zaklamp (want de stroom valt vaak uit) geen overbodige luxe. Dat geldt zeker op onze tweede bestemming: het Chitwan National Park. Dit is een malariagebied en de muggen hebben aan toeristen een feestmaal. Als je in de zomer reist, moet je ook rekening houden met de bijbehorende tropische buien in de ochtend. Maar laat je hierdoor niet uit het veld slaan. Hoe oneindig ze ook lijken, tegen de middag klaart het wonderlijk weer helemaal op.
Het Chitwan verkennen we per olifant, maar het kan ook per kano of jeep. Deze laatste twee zijn wel zo diervriendelijk en je ontloopt alle takken die in je gezicht zwiepen (inclusief inheemse boombewoners).
Wil je toch olifanten zien, dan kan je het olifantenopvangcentrum bezoeken en ’s ochtends meegaan als de olifanten gewassen worden in de rivier. Je mag ze dan voeren en de liefhebber mag mee zwemmen. Voor wat betreft de wat grotere junglebewoners, kan je in het Chitwan neushoorns, tijgers, luipaarden en krokodillen spotten.
Trekkings in alle smaken
Het grootste verschil met India ervaren we bij onze volgende bestemming: de trekkersstad Pokhara. We staan hier aan de voet van de Himalaya en die bergketen beslaat het grootste deel van Nepal. Vanaf hier kan je trekkings lopen in alle smaken: kort, lang, pittig en extra pittig. Enthousiast melden we ons aan voor een drie uur durende trekking.
Puffend en zwetend bereiken we het hoogste punt van de trekking. We blijken er iets langer over te hebben gedaan, namelijk zes uur! Maar dan heb je ook wat: het uitzicht, indrukwekkend. Mijn tips zijn daarom: zorg dat je over enige conditie beschikt en plan geen tweede excursie na je trekking. Anders zit je net als wij te knikkebollen bij het monnikenklooster.
De apen van Kathmandu
Onze laatste bestemming is de Nepalese hoofdstad Kathmandu. Uiteraard krijgen we een stadstour met stop bij het verblijf van de Kumari (de ‘levende godin’) en hebben we de eer een blik van haar op te vangen. Ook de bekende Monkey Temple mag niet ontbreken. De naam zegt het al: het stikt hier van de apen.
Gelukkig hebben we de foto’s nog
Als afsluiter van onze reis boeken we bij Buddha Air de beruchte ‘mountain flight’: een pleziervlucht over de Himalaya. Op de geboekte dag staan we voor dag en dauw op het vliegveld klaar. Het is vandaag bewolkt en mistig, wat hier geen uitzondering is. Onze gids had al gewaarschuwd dat er bij slecht zicht niet gevlogen wordt. Maar onze piloot lijkt het wel aan te durven.
Tot onze teleurstelling zien we alleen het topje van de Mount Everest, gehuld in een dikke wolkendeken.
De groep maakt zich er na afloop hard voor om ons geld terug te krijgen en boven verwachting krijgen we onze 190 dollar p.p. terug! Maar, dan moeten we wel ons mountain flight-certificaat inleveren, want niet betalen is niet geweest. Gelukkig hebben we de foto’s nog …
Deze bijzondere reisblogs over Azië vind je misschien ook leuk: Ulu Muda, de ongerepte jungle van Maleisië of Op avontuur door Indonesië. Heb je zelf een mooi reisverhaal dat je wil delen met onze lezers? Neem dan contact op met Ik Wil Reizen voor een gastblog.
Hoi! Ik ben Rosalie, 29 jaar en woon in Brabant. Ik heb Sociale Geografie & Planologie gestudeerd, omdat ik geïnteresseerd ben in landen (of regio’s) en culturen, het ‘waar?’ en ‘waarom daar?’. Tijdens mijn studie heb ik meerdere mooie (studie-)reizen gemaakt in Europa. Daarnaast kom ik uit een reislustig gezin, waardoor ik ook al verdere reizen heb mogen maken, van Amerika tot Azië. Die mooie oude en nieuwe belevenissen wil ik graag delen en hopelijk kan ik je ermee inspireren! Leuk weetje: ik spaar sleutelhangers van alle landen waar ik kom – ondertussen zo’n 35!